ارزیابی و مقایسه تراکم ماست سل در پلئومورفیک آدنوما، موکواپیدرموئید کارسینوما و آدنوئید سیستیک کارسینومای غدد بزاقی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو

سابقه و هدف: تومورهای غدد بزاقی دارای شیوع نسبتا کمی بوده و 6-3% تومورهای سر و گردن را تشکیل می دهند. در ارتباط با نقش و عملکرد ماست سل ها در ضایعات تومورال نتایج متناقضی به چشم می خورد و در زمینه تومورهای غدد بزاقی مطالعات اندکی صورت گرفته است. این مطالعه به منظور ارزیابی و مقایسه تراکم ماست سل ها در نئوپلاسمهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی و ارتباط آن با درجه تمایز تومور در بدخیمی ها انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه تحلیلی، 33 بلوک پارافینه پلئومورفیک آدنوما و30 بلوک پارافینه نئوپلاسم های بدخیم غدد بزاقی (14 مورد موکواپیدرموئید کارسینوما،16 مورد آدنوئید سیستیک کارسینوما) از فایل های آرشیو بیمارستان امیر اعلم تهران خارج شد و دو برش از هر بلوک تهیه شده و تحت رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین جهت تائید تشخیص و تعیین درجه بدخیمی موکواپیدرموئید کارسینوما و رنگ آمیزی تولوئیدین بلو برای شناسائی ماست سل ها قرار گرفتند. تراکم ماست سل ها در تومورهای خوش خیم و بدخیم با درجه بدخیمی بالا و پائین مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: تراکم ماست سل در پلئومورفیک آدنوما 03/3±12/3، در بدخیمی با درجه پائین (موکواپیدرموئید کارسینوما grade i ) 22/6±25/13 و در بدخیمی با درجه بالا (موکواپیدرموئید کارسینوما grade iii، آدنوئید سیستیک کارسینوما) 74/2±47/1 بود. اختلاف آماری معنی داری در تراکم ماست سل در نئوپلاسم های خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی وجود نداشت (107/0p=). تراکم ماست سل ها در بدخیمی با درجه پائین بطور معنی داری بیشتر از نئوپلاسم های خوش خیم (001/0p=) و بدخیم با درجه بالا (007/0p=) بود. همچنین تراکم ماست سل ها در موکواپیدرموئید کارسینومای grade i بطور معنی داری بیشتر از grade iii بود (027/0p=). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه تراکم ماست سل ها با روند تومورژنز و درجه بدخیمی در تومورهای بزاقی مرتبط است. بطوریکه تراکم آنها با آغاز روند بدخیمی افزایش یافته و با پیشرفت درجه بدخیمی در تومورهای بدخیم بزاقی کاهش می یابد.